Start restauratie Ald Weishoès

Het Ald Weishoès kent een rijke historie. Eerst als school, later als weeshuis en bejaardenhuis. Met als middelpunt de ommuurde binnenplaats, waar weesjongens en ‘alde menkes’ konden recreëren. De weesmeisjes, zusters en bejaarde vrouwen woonden in het naastgelegen gebouw Vennelo, waarbij de weeskinderen elkaar iedere zondag in de kapel zagen voor de mis. Vanaf de jaren ’60 werd het Ald Weishoès een jeugdcentrum, met soos, kinderdisco en diverse hobbyclubs. Door de jaren heen groeide het pand uit tot een thuisbasis voor verenigingen, Venlonaren en vastelaovend.

Ein thoès boetenshoès
Deze thuisbasis wil Antares graag behouden met een nieuwe concept waar de gemeenschapsfunctie een belangrijk onderdeel van is: Stadsherberg Ald Weishoès. Dit concept is geïnspireerd op het historische gebruik, met als pijlers: ontmoeten, ontwikkelen, ontspannen en ontdekken. Vanuit deze pijlers worden naast de gemeenschapsfunctie een hostel met horeca en studentenhuisvesting gerealiseerd.

Monument
Naast de restauratie van de oude gevel uit 1611, wordt ook de cultuurhistorische waarde van de rest van het gebouw weer zichtbaar en voelbaar gemaakt. Na de zorgvuldige schoonsloop is gebleken dat veel onderdelen van het pand na bijna honderd jaar nog steeds intact zijn. Het pand wordt nu grotendeels in zijn oorspronkelijke staat hersteld, conform het ontwerp van Jules Kayser uit 1925. Binnen deze monumentale kaders worden nieuwe functies zorgvuldig toegevoegd, waarbij ingezet wordt op het optimaal benutten van de aanwezige ruimte en het beleefbaar maken van de monumentale waarde voor zoveel mogelijk doelgroepen.

Groen
De binnenplaats komt weer terug na zo’n 52 jaar overdekt te zijn geweest. Het wordt een plek om te verblijven, ontspannen en te genieten op het terras. Daarbij wordt veel groen geplaatst op de binnenplaats. Niet alleen om het een aangename plek te maken, maar juist ook om hittestress te verminderen, biodiversiteit te stimuleren en het geluid van het terras te reduceren voor hostelgasten en studenten die wonen in het pand.

Verduurzaming
Omdat er vermoedelijk sinds de jaren ’60 geen grootschalig onderhoud meer is gedaan, wordt het volledige pand bouwkundig hersteld en gerestaureerd. Naast het integraal oplossen van verwarming, koeling en luchtverversing, wordt het gebouw verduurzaamd, door onder andere het isoleren van daken en ramen. Daarnaast wordt een warmtepomp aangebracht die voorbereid wordt om aan te sluiten op een eventuele komst van stadswarmte. Het installatieconcept is daarmee ‘aardgasloosready’. De verwachte einddatum voor de bouwwerkzaamheden is augustus 2022.

Gebiedsontwikkeling
Voor Antares maakt het Ald Weishoès deel uit van een gebiedsontwikkeling die in 2010 startte met de restauratie van het Knibbelstraatje, complex Vennelo en het Kerkepäörtje. Directeur-bestuurder Paul Stelder: 'We zijn de gebiedsontwikkeling begonnen om meer bewoners in de binnenstad te krijgen. Daarmee vergroten we de aantrekkelijkheid van Venlo als stad. Een levendig centrum bepaalt in hoge mate de identiteit van de Venlonaren en dat straalt ook uit naar de wijken waar Antares veel woningen heeft. Ook studentenhuisvesting draagt bij aan die positieve dynamiek.'

De restauratie van het Ald Weishoès is een belangrijk onderdeel van deze gebiedsontwikkeling. Net als de beoogde nieuwbouw die momenteel in voorbereiding is op het perceel aan de Lohofstraat, aan de achterzijde van het voormalige pand van Dagblad De Limburger. Antares investeert met deze projecten in de binnenstad van Venlo, haar historie, behoud van een gemeenschapsaccommodatie en het woon- en leefklimaat. Stadsherberg Ald Weishoès wordt in dit deel van de stad zo ein thoes boetenshoes.

Bewaard gebleven
Bij de schoonsloop stuitte de bouwploeg op een ansichtkaart, gericht aan T. Wagemans. Het betreft een felicitatie voor de eerste Plechtige Communie. Tijdens de officiële aftrap op 17 juni werd deze kaart teruggegeven aan zijn eigenaar: Toon Wagemans, oud-bewoner van het weeshuis. Toon en zijn twee broers en twee zussen woonden omstreeks 1940 in het pand toen het nog een weeshuis was. Het verhaal van Toon, Mia en Nell is vastgelegd in een mini-documentaire en is terug te vinden op www.aldweishoesvenlo.nl.